DE BRANDWEER

Ze hebben de taken netjes verdeeld. De een is voor de politie, de ander is voor het leger en de laatste is voor de brandweer. Hij heeft dus van alles over de brandweer. Kleding, plaatjes, Lego brandweerauto's en bijvoorbeeld de emblemen voor op de kleding. In alle rangen en standen. Hij weet precies wat de hoogste functie is.

Niets is leuker  om bij de brandweer te mogen kijken, mee te mogen in een brandweerauto.
De open dagen worden dan ook zo veel mogelijk bezocht. Hij heeft zelfs een mooie helm gekregen.
Die staat te pronk op zijn kast, in zijn slaapkamer. Bij de verschillende brandweerauto's die in de vitrinekast zitten.

We hebben zelfs een begeleider gehad die bij de vrijwillige brandweer zat. Dus mocht hij een keer met haar mee, om zomaar even rond te kijken in de kazerne. Hoe leuk is dat?

Nu zou je denken dat een liefhebber van de brandweer, zelf ook goed branden kan blussen. Ten minste in zijn gedachten, is hij de beste.

Het was oudejaarsavond. Het was midden in de winter, met zeer koude dagen. Alleen de sneeuw miste nog. Maar als je buiten stond, kon je je adem zie, als je uitademde. Dit is een dag waar heel veel vuurwerk wordt afgestoken. Zo ook in de zorgwoning. Ze hadden heel wat vuurwerk ingeslagen. Al in de middag waren ze begonnen met het afsteken. Ze hadden zoveel, dat de rest van de dag echt nodig was om alles afgestoken te krijgen.

Af en toe kwamen ze even binnen, om warm te worden. Maar dat duurde niet lang en dan zaten ze weer buiten. Veiligheid is in deze heel belangrijk. We hadden dus officiële lontjes, flessen om de pijlen in te zetten en een grote emmer met water gevuld. Voor het geval dat.

Inmiddels was het donker geworden. Na het eten waren ze weer als een speer naar buiten gegaan. Om nog meer vuurwerk af te steken. Er kwam geen eind aan. Dat zijn de gevaarlijke momenten. Het moest sneller, want er was nog heel veel vuurwerk. Dus gingen ze experimenteren. Verschillende lontjes aan elkaar en dan gelijk afsteken. Ook werden ze lakser. De pijltjes niet meer in de fles doen, maar er een paar aansteken en dan in de lucht gooien. Wat lagen ze in een deuk als die op het dak belandden.

Maar toen ging het fout. Een paar pijltjes schoten een struik in. Die struik was kurkdroog. Dus vloog het in de brand. Even was er paniek. Maar onze brandweerman, die ze ook gegooid had, pakte de emmer met water.

"Aan de kant, ik ga de brand blussen." riep hij. Hij kwam er aangestormd en pakte de emmer bij de onderkant. Met een ferme zwaai, zwiepte hij het water. Precies over de struik heen. Vlak daar achter hoorde je de plens van het water. Maar de struik brandde nog steeds.

Nu moesten ze naar binnen om water te halen. Ze lagen allemaal zo in een deuk, omdat het mis ging. Maar inmiddels kwamen ze weer met een emmer water aan. Nu nam de begeleiding de emmer over en doofde het vuur. Onze brandweerman krijgt af en toe nog te horen dat hij heeeeeel goed is in het blussen van branden. Gelukkig lacht hij zelf het hardst.