We maken dankbaar gebruik van de bus tijdens de uitjes. De bus heeft wel een paar nadelen, waar we steeds rekening mee moeten houden. Hij is behoorlijk hoog en past dus niet in een overdekte parkeergarage. Daarnaast is het ook erg lang en past dus nooit in de voorbestemde vakken, die op de straat worden aangegeven.
Het vergt dus nogal wat energie om de juiste plekken te vinden. Maar we komen een heel end. Regelmatig parkeer ik gewoon dubbel op twee plekken, omdat het anders niet gaat. Zo heb ik in de jaren in diverse grote steden een plekje gevonden waar we redelijk kunnen staan.
Zo staan we in Nijmegen altijd in de buurt van de kade en het casino. Het is een plek waar bijna altijd wel plekken vrij zijn. Vooral omdat het parkeren er erg duur is.
Onlangs hadden we de bus daar weer neer gezet. Na een prettige winkelrondje kwamen we terug bij de bus. Er was een auto die de bus eigenlijk een beetje had vastgezet. Om eruit te kunnen rijden, moest ik een eind naar achteren om dan te proberen de bocht te kunnen maken.
Ik ben klein en de bus is groot. Dus een goed uitzicht naar achteren heb ik niet. De auto die daar achter stond, was smaller als de bus. Dus ik kon niet zien of ik in de buurt van de auto kwam.
"Wij helpen je wel even." zeiden de zorgvragers. Met z'n allen stonden ze mij aanwijzingen te geven.
"Kom maar, Ja nog een stukje" stonden ze te gebaren. "Nog een stukje....... Ja toe maar......." En druk zwaaiend met de handen.
"Ja, toe maar." Tegelijk roepen ze allemaal "STOP." Nu kun je niet verder, want je zit er tegen aan!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten