Onze Henk zijn leven bestond uit een tweedeling.
Een leven met de drank en een leven zonder drank.
Een leven zonder goede begeleiding en een leven met goede begeleiding en zorg.
Een leven zonder vrouw en kinderen en een liefdevol leven met vrouw en kinderen.
Een leven die vaak bestond uit overleven, in een wereld die hij vaak niet begreep en waar de maatschappij hem ook vaak niet verstond. Met al zijn beperkingen heeft hij zijn best gedaan.
Een leven met zijn drinkmaatje, onze Jan, die hem de ogen deed openen. Waar onze Jan ten onder ging aan de drank, daar besloot hij te gaan voor een leven zonder drank. Het roer ging om.
Zijn wilskracht heeft hem geholpen om zijn oude leven aan de kant te zetten. Gemotiveerd door de belofte dat zijn geliefde vrouw terug zou keren naar hem als hij stopte met drinken.
Een leven met maatschappelijke hulp, die hem vervolgens op straat zette en hij, zonder vrouw en kinderen, het maar alleen moest uitzoeken.
Een leven die dragelijk werd door de begeleiding die hem daarna werd geboden. Begeleiding die werd belemmerd door de reguliere hulpverlening, omdat men vond dat wij als vrijwilligers niets te vertellen hadden. Pas toen we met een rechtelijk besluit konden aangeven dat we mentor waren, konden we de draad van zijn leven oppakken en hem , samen met zijn gezin, echt helpen.
Er kwam een leven na de drank. Een leven die in het teken kwam te staan van het samen zijn met zijn geliefde gezin. Vrouw en zonen. Samen weer onder één dak wonen. Met heel veel lieve begeleiders. Een leven waarin we met de rug naar het verleden gingen staan en uitkeken naar de toekomst.
Samen maakten we er het beste van. We hebben veel gedaan, gelachen en gehuild. Ze werden een echt gezin, die zorgzaam werd voor elkaar. Een leven waarin liefde een waardevolle plek kreeg.
Toen kreeg onze Henk een CVA. Dat zette de wereld behoorlijk op zijn kop. Hij verloor zijn zelfredzaamheid en was aangewezen op veel hulp en zorg. Met heel veel liefde hebben we hem verzorgd. In zijn bonus tijd hebben we intensief geleefd en waren we ons ervan bewust dat elke dag de laatste kon zijn.
Zoals hij zelf op oudjaarsdag nog zei: Hij heeft zijn best gedaan. Om middernacht wenste hij ons allemaal een heel gelukkig nieuw jaar. Dat gunt hij ons. Dat wordt de taak van dit komend jaar. Gelukkig zijn!!!
Er breekt nu een leven aan zonder onze Henk. Maar diep in onze harten blijft hij bestaan. We zullen hem missen. Maar hij heeft zijn welverdiende rust gekregen. Rust zacht lieve man, lieve papa, onze Henk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten