DE ZEE

Ik kan me niet voorstellen dat er veel mensen zijn die nog nooit de zee hebben gezien. Toch zijn die er, ik ken er vijf. Het is heel moeilijk om je een voorstelling te maken van de zee. Zeker in Limburg, waar geen weids water is. Overal waar je kijkt, zie je de overkant.

Zeker als je niet verder komt dan ons dorp of enkele kilometers er omheen. Nauwelijks tv kijkt. Wat moet je je er bij voorstellen???

Maar er lag wel een wens, om de echte zee te zien, zoals ze het benoemden. Onze romanticus van de groep had er hele dromen over. Zijn lievelingsliedjes gaan altijd over zee, strand en de liefde. Griekenland heeft de voorkeur. Feilloos weet hij liedjes te vinden die daar over gaan.

Maar hoe de zee eruit ziet, geen idee. Dus plannen we een tochtje naar de zee, Scheveningen.
Daar weet ik parkeerplaatsen en  kunnen we naar de zee toelopen. Het waait en over de straat zie je het zand bewegen. Net alsof je geschuurd wordt. Het is een harde wind, waar je tegen in moet lopen. Ook dat fenomeen kennen ze niet. Ze vinden het maar vies, want het zand komt tegen je aan.

Je kunt de zee nog niet zien, waar we lopen. Want het loopt omhoog en je moet over een heuvel heen voordat je de zee kunt zien. Ze doen hun best om naar boven te lopen. Best moeilijk met de slechte condities.

Als we op de top komen, kunnen ze de zee zien. Strand en daarna de zee. Ze worden er stil van.
Ze kijken echt hun ogen uit. Terwijl we over het strand lopen, kijken ze over zee. "Wat is dat daar?" vraag er één. Hij wijst in de verte over zee. Daar zie je containerschepen, die zo klein zijn als een luciferdoosje. Ook daar kunnen ze zich geen voorstelling van maken, hoe groot die zijn als je er voor zou staan.

De overkant kan je niet zien. Door het minder mooie weer loopt bijna de horizon over in de lucht, met dezelfde tinten grijs. De golven worden woest op het strand gegooid. En je oren draaien overuren, want je hoort van alles, de zee, de golven, de wind en de mensen om je heen.

Onze romanticus staat langs me te turen naar de overkant. Hij zucht en kijkt me aan: "Wat is dit groot, wat veel water en wat is de horizon ver weg. Zijn wereld is vandaag groter geworden.