FRANS BAUER.....WE ZIJN ER WEER

Ik kijk in het rond. Als ik mijn been strek haal ik bijna het begin van de trap. Dé trap die leidt naar het podium. Hét podium waar straks Frans Bauer gaat optreden. Nog nooit zo dicht bij de oplossing gezeten. Ik besluit om geen stress op te wekken, we wachten wel af wat er staat te gebeuren. Bij de trap staat een bewaker, die alles in goede banen moet leiden.

Toch is het anders. Bij de meeste concerten die we hebben meegemaakt is ongeveer de helft een bijzonder mens en de andere helft is de begeleiding. Hoe je dat herkent?? Degene met een smartfoon dat zijn bijna allemaal de begeleiders. Die zijn niet met het concert bezig, maar de bijzondere mensen kijken hun ogen uit in de wachtruimtes en stralen helemaal, ook in de zaal.

Maar hier is een andere mix. Er zijn veel mensen van mijn leeftijd of nog ouder. Terwijl we afwachtend zijn van hetgeen gaat gebeuren, valt zelfs mijn zorgvrager het op dat het anders is.

Met veel geluid en spetters begint de show.  Mooie liedjes komen voorbij. Maar er komt niemand op het podium. Halverwege de show voor de pauze, komen er twee vrouwen, die de trap mogen bestijgen. Ze kijkt me aan, zou het dan vandaag dé dag zijn?? Ik weet het ook niet, want andere keren staan ze in de rij. Nu niet.

In de pauze zie ik een vrouw met bloemen en een cadeau. Ze legt het op het randje van het podium. "Kijk" zegt ze "die gaat direct ook het podium op."  Maar in de tweede helft gebeurt er niets. Er komen twee andere vrouwen aan die op het podium willen, maar ze worden weggestuurd. "Het mag niet vandaag" zegt ze ontzet. Die andere vrouw zien we ook niet meer en de bloemen en cadeau liggen er niet meer. Voor haar onbegrijpelijk.

Ik denk hierover na. Ik kan me best voorstellen dat hier een halt aan is toegeroepen. Want er stonden steeds meer mensen in de rij. Frans Bauer wil ook graag , terecht, alles in goede banen leiden.
De laatste keer dat we erbij waren ontstond er iets heel onverwachts. Ook Frans Bauer was even van slag. In de rij stond een bijzondere jongeman. Toen hij eindelijk naar Frans Bauer mocht, gaf hij hem een knuffel, zwaaide naar het publiek. Frans stelde hem een vraag, maar daar gaf hij geen antwoord op. Dus Frans vroeg nog iets, waarop de jongeman zei: "Ik kom helemaal niet voor jou."

Frans heel verbaasd "Waar kom je dan voor?" "Ik kom voor die dames in het achtergrond koortje" zegt hij verlegen. "Mag ik die een knuffel geven". Frans is verbouwereerd en schiet in de lach. "Ja, je komt dus helemaal niet voor mij" zegt hij "Dat zijn wel mooie dames hé?" De jongeman glundert helemaal. Hij neemt een sprint en vliegt de dames om de hals. Het hele publiek moet lachen om de situatie. Maar de jongeman was niet van plan om te vertrekken. Heeft dus tot het einde van de show daar gestaan. Hij heeft vast een geweldige avond gehad.

Maar ik kan me er alles bij voorstellen, dat er rust gecreëerd wordt. Want we komen toch echt voor Frans Bauer. Dan maar niet op het podium. Mijn zorgvrager heeft genoten en geaccepteerd dat je niet steeds op het podium mag komen. Bedankt Frans voor de fijne avond........