Onze familie zorgvragers vormden al heel wat jaren geleden een kluwengezin. In een kluwengezin zijn de onderlinge banden van alle familieleden zeer hecht. Ze voelen zich zeer nauw met elkaar betrokken. Als gezin treden ze als een blok op naar de buitenwereld.
Op overdreven wijze doen ze alles samen. Zo kennen de burgers van Bergen hen ook. Ze gaan samen boodschappen doen en samen winkelen. Wie kent niet het beeld van de gebroeders samen over straat lopend. Ze gingen samen naar het voetbalveld om te voetballen. Alhoewel dit minder vaak voor kwam als ze je doen geloven. Wie kent niet het beeld van samen op de fiets en pa achter in een kar die vast zat aan de fiets. Want ja hij was niet in staat om te fietsen.
Doordat de ouders niet in staat waren om hun kinderen op te voeden, nam de oudste zoon deze verantwoording over. Gevolg in een dergelijke situatie is dat vooral de jongste hierdoor het meest afhankelijk werd van de oudste. Er was geen ontwikkeling om te komen tot een zelfstandig individu.
Deze vorm van kluwengezin werd nog eens versterkt toen jeugdzorg de twee jongsten uit huis haalden en zich ging proberen te bemoeien met de opvoeding in het gezin. Juist deze actie heeft er toe geleid dat ze elkaar niet meer wilden loslaten.De kluwen raakte in de knoop Toen de jongste 18 werd keerden de beide jongens terug naar het ouderlijk huis. Het was de hulpverlening niet gelukt om deze jongens los te weken van de rest van de familie.
De middelste jongen wou eigenlijk niet uit de instelling, maar hij werd gedwongen te kiezen tussen het gezin en de instelling en door de sterke band kreeg hij schuldgevoelens en durfde hij uiteindelijk toch niet voor zichzelf te kiezen.
Buitenstaanders waren niet welkom. Ze deden er alles aan om ze te weren. Door de deurbel van de deur te slopen, hadden ze al veel bereikt. Zelfs een vriendinnetje moest goedgekeurd worden door de hele familie. Resultaat was uiteindelijk dat geen vriendinnetje voldeed aan de voorwaarden om binnen het kluwengezin te verblijven. Hierdoor geraakte het hele gezin in een isolement.
De oudste zoon nam de honneurs waar, was "de baas" in huis en beheerde het geld. In zijn portemonnee zat alles wat er per week gehaald werd. Ik heb wel eens gevraagd hoe hij uit elkaar kon houden van wie het geld was. "Nou dat is heel simpel" zei hij en liet me de beurs zien. "Er zitten twee vakjes in en het vakje met het meeste geld is van mij en in het andere vakje is van de rest." Daar zat trouwens niet veel in. Maar hij bepaalde samen met de broers wat er gehaald moest worden en hij betaalde. Voor hem was het heel moeilijk toen hij bij ons kwam om het geld te moeten loslaten.
De middelste broer was het meest toegankelijk naar de buitenwereld. Dus hij werd door de hulpverleners gebruikt als contactpersoon. Als men moest weten wat er binnen het gezin gebeurde, dan werd hij hierbij betrokken. Maar door de sterke kluwenband , was hij goed in staat om te manipuleren en hield hij de hulpverlening vaak voor de gek. Voor hem was het heel moeilijk toen hij bij ons kwam, dat die functie kwam te vervallen.
De jongste was verschrikkelijk afhankelijk van de oudste. Durfde niet zelfstandig iets te ondernemen of te beslissen. Uiteindelijk durfde hij niet eens meer buiten de deur te komen. Voor hem was het heel moeilijk toen hij bij ons kwam om voor zichzelf op te komen.
De vader heeft een enorm schuldbesef, wat hij de kinderen heeft aangedaan in de tijden dat hij nooit nuchter was. Zijn leven was altijd uitzichtloos en hij heeft daarbij ook nog een karakter die neerslachtig is. Voor hem was het heel moeilijk toen hij bij ons kwam, dat hij niet al zijn geld hoefde af te staan aan de kinderen, om zijn schuld af te kopen.
De moeder is het minst begaafd van het hele gezin. Kan niet lezen en schrijven en is totaal afhankelijk van de rest. Als ze 1 euro kreeg van zoonlief, dacht ze dat ze rijk was. Dus ze werd behoorlijk voor de gek gehouden. Voor haar was het een bevrijding toen ze bij ons kon komen wonen.
Ondanks het kluwengezin, heb je met één ruzie dan heb je met ze allemaal ruzie, zijn wij in staat geweest de afgelopen jaren om de kluwen iets minder strak opgerold te krijgen.
Maar uit de knoop is het nog lang niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten