Dan ben je wel aan vakantie toe. Ik hoor dat er een berichtje komt, omdat iemand iets inspreekt. Ik ga zo wel kijken. Even later hoor ik dat er een smsje binnen komt. Ik wordt nieuwsgierig, wie heeft mij nu nodig? Terwijl ik me naar de salon begeef hoor ik opnieuw een berichtje.
Het gevoel bekruipt me dat er iets ernstigs aan de hand moet zijn. Zoveel krijg ik nooit, zo snel na elkaar. Als ik de berichtjes lees begrijp ik dat er iemand heeft gebeld van de IGZ.
Als ik de voicemail afluister begrijp ik dat dezelfde persoon me probeert te bereiken.
Ik bel haar terug. Morgen om 9 uur zijn ze in de zorgwoning, omdat ze een inspectie wil uitvoeren en vandaar naar de dagbesteding zullen gaan. Ze vraagt wie er allemaal zijn en wil toestemming om de dossiers in te mogen zien. Dat kan alleen als de mentor hiervoor toestemming geeft. Ik geef aan dat ik dat ga regelen.
Mijn hart bonst. Nu gaat het toch echt gebeuren. Dit zat er aan te komen en ik krijg toch gelijk. De belagers hebben geweten dat ik nu op vakantie zou zijn en dus niet bereikbaar voor de inspectie. Ik app met de mentor. Die belt me op dat ze in de rij staat op Schiphol en zo het vliegtuig in moet stappen. Pffffff, ik ben dus net op tijd. Ik begrijp dat ze geen mail nu kan sturen, dus ik geef haar het nummer van de inspecteur. Dan wacht ik af..........
Gelukkig zijn we onderweg naar onze haven, omdat we de boot nog moeten laden, na de refit van de boot. Maar mijn hersenen draaien op volle toeren. Nu gaat het dus gebeuren. Ik ben benieuwd wat ze te vertellen heeft. Het enige wat ik nog moet opzoeken zijn de diploma's van de medewerkers. Maar dat kan ik nog doen voor ze komt.
"Dit is een overval" geeft ze aan terwijl zij en haar medewerker zich aan mij legitimeren. Een overval wordt maximaal 24 uur van te voren aangemeld. Dat doen ze om te voorkomen dat iemand nog van alles in orde kan maken, terwijl het daarvoor niet op orde was. Ze willen dus de werkelijke situatie onderzoeken. Dat kan, geen probleem, ik heb niets te verbergen.
Ze geeft aan dat er diverse meldingen zijn. Eén daarvan ligt er al drie jaar en ze benoemd de persoon bij naam. Haar klacht gaat over belangenverstrengeling en daarom is haar collega mee. Die is van de centen. De andere klachten zijn onlangs binnen gekomen. Ze gaan over zaken die intern plaatsvinden. Het lijkt op de film van DADDY'S DAYCARE. Rancuneuze personen die hun gram willen halen. Zoals verwacht. Voor de duidelijkheid gaat het niet om de begeleiders die bij ons hun werk met ziel en zaligheid doen.
Ze lopen door de woning, stellen verschillende vragen, praten met een medewerker en met een van onze zorgvragers, die trots haar tuintje laat zien. Vanuit de zorgwoning gaan we richting de dagbesteding. Daar willen ze allerlei dossiers inzien. Aan het einde van de dag vertrekken ze weer.
Er volgt een conceptrapport na onze vakantie. Dan komt de grote dag. Het officiële rapport van de inspectie. Kon het gewoon niet afwachten.
Ik glimlach in mezelf en denk weer aan de film met Eddie Murphy. Weet je nog van de vorige blog?
Ik bedenk me dat ik nu bloemen kan kopen voor degenen die me door hun meldingen, ons een heel mooi rapport bezorgen. Mijn echte dank gaat uit naar de medewerkers die hun uiterste best doen om onze bijzondere mensen te begeleiden. Mijn gedachten gaan uit naar onze zorgvragers die heel blij zijn in de zorgwoning en op de dagbesteding, ze hebben een echte "thuis". Ik kan zeer tevreden zijn.
En de belagers die nu bakzeil halen ??? Ze mogen de bloemen bij me komen afhalen. Geen probleem. Bel even van te voren, dan zijn de bloemen nog vers!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten