Even Jezus meedelen dat het niet zo was bedoeld.

Het was een beetje uit de hand gelopen. Hij was boos omdat hij na, al een lunch van twee uur niet nog een boterham mocht. Hij realiseerde zich niet dat er over 2 uur het avondeten op tafel zou staan. Nee, hij had in zijn hoofd een dubbele boterham zitten en die moest toch echt nog gegeten worden.

Die boterhammen worden een waas en in een waas kan hij de dingen niet meer in de juiste volgorde zetten. Hij raakt dan even de weg kwijt. Eigenlijk omdat hij het niet begrijpt. Want hij heeft geen tijdsbesef. Hij eet altijd 6 boterhammen. Alleen normaal doet hij daar een uur over. Maar dat is wat hij niet begrijpt. Wat is tijd? Hij probeert zich aan de regels te houden en een regel is dat we drie keer per dag een maaltijd nuttigen. En bij die regel is nog nooit over tijd gesproken. De lunch is voor hem 6 boterhammen, en hij had er nog maar vier gehad. Dus zijn wereld klopt niet meer, als hij te horen krijgt dat de lunch voorbij is. In die waas trapt hij een keukenkast deurtje kapot.

Een tijdje later treurt hij om het deurtje. Want zo had hij het niet bedoeld. Nu is er wel eens gesproken met hem over de hemel en de aarde, over goed en kwaad en als je stout bent zou je in de hel kunnen komen. Voor hem zijn dit heldere beelden, waar hij zich aan vast houdt. Vanaf het moment dat hij dit had begrepen. Je moet dus proberen om niet stout te zijn. Een keukenkastje kapot maken was toch niet een goede actie. Hij overdenkt het geheel en komt tot de volgende conclusie: Kon je maar even naar de hemelpoort gaan en dan even tegen Jezus zeggen dat het niet zo bedoeld was. Dan zou hij hem vast vergeven.
Na een tijdje nadenken kwam hij tot de volgende conclusie. De begeleider die bij hem zat was in zijn ogen al heel oud en zou vast eerder dood gaan dan hij. Dus als hij dan dood ging, kon hij alvast met Jezus gaan praten dat het niet zo bedoeld was. Dus voor hem was het probleem opgelost. Ook al duurde dat dan nog een tijdje.

In januari kwam ineens een einde aan het leven van hun oma. Oma en Pake hebben de bewoners geadopteerd als kleinkinderen. Niemand had meer een oma en opa.Toch is daar behoefte aan en dus waren mijn ouders opgetrommeld om als opa en oma te fungeren. Al jaren zien ze hun als opa en oma. Maar nu werd oma ziek. Zo ziek dat we al snel doorhadden dat het niet lang ging duren.
Dus had onze vriend een verzoek aan oma. Als ze Jezus tegen zou komen, dan moest ze toch echt even zeggen dat het niet zo bedoeld was, om een deurtje kapot te schoppen en dat hij er heel veel spijt van had. Oma was erg serieus en heeft hem beloofd als ze daarboven aan zou komen gelijk even een gesprekje met Jezus zou aanvragen.

Onze lieve jongen kan weer glimlachen. Het is in ieder geval nu goed geregeld. Jammer dat oma niet even een berichtje kan sturen hoe het gegaan is.