GEVANGEN IN JE EIGEN LICHAAM

Als je de wereld niet goed aan kan ontstaan er situaties, waar je niet uit komt. Als je dan niet , op de juiste manier, gesteund wordt door mensen in jou omgeving gebeuren er vreemde dingen.

Ken je dat gevoel?  Gevangen zijn in je eigen lichaam? Hoe erg is dat? Hoe wanhopig word je? Gevangen in je eigen lichaam en er maar niet uit kunnen komen.

Misschien denk je waar gaat dit over? Het gaat over goed en kwaad. In jou lichaam zit een goede persoon en een kwade persoon. Hij weet het goed uit te leggen, want zo voelt hij dat.

Wanhopig kijkt hij me aan. Je ziet verdriet in zijn ogen. Hij kan de wereld niet aan. En in die wereld gebeuren dingen die hij niet kan verwerken. Maar dit gebeurt al vanaf zijn geboorte. Voor zijn ontwikkeling had hij niet de juiste mensen om zich heen.

Hij ontwikkelde een systeem om te kunnen overleven. Overleven, omdat hij de wereld niet begreep. Omdat zijn ouders ook de wereld niet begrepen. De overlevingsmodus die gebaseerd is op angst. Maar dat ziet hij anders. Want je mag geen angst hebben. Een angsthaas is verloren in de wereld.

Dus heeft hij zijn angst omgezet in kwaad, woede, hulpeloze woede, omdat je geen oplossing hebt. Want als je kwaad bent dan gaan mensen reageren. Dat heeft hij geleerd. Zeker als je heel kwaad wordt en je dat uit door om je heen te slaan. Mensen de deur uitzet en heel hard gaan schreeuwen. Met de vuisten in de lucht en ogen die vuurwerk spuwen. Dat werkt. Want mensen worden bang. Zeker als je groter wordt en mensen je als volwassenen gaan behandelen. Ook al weer een foutje van de wereld, want dat ben je namelijk helemaal niet.

Het liefst kruip je onder het bed, achter de gordijnen of in de kast. Want dan kunnen de mensen die het op jou gemunt hebben, je niet vinden. Maar dat gaat bijna niet. Je wordt dus steeds wanhopiger. Je moet een oplossing vinden dat er rust komt. Rust op straat, in jou huis en vooral in jou hoofd. Het moet stoppen, nu meteen.

Dus wordt je agressief. Want als de mensen bang worden gaan ze weg.  Je leert dat als je dat maar vaak genoeg doet er vanzelf niemand meer durft te komen. Dan heb je rust. Voor zover dat gaat.

Want ook in jou ouderlijk huis gebeurde dingen, die je niet aan kunt. Dus ook in jou huis, wat een veilige plek zou moeten zijn, word je gedwongen om die agressieve houding aan te nemen. Want je wilt ze beschermen tegen de hele wereld. Alleen dat lukt niet. Daardoor raak je gefrustreerd en beland je in een negatieve spiraal, die steeds dieper gaat  en je het leven zelfs niet meer aankan.

Door die ontwikkeling, die jaren zijn beloop heeft, maakt dat je gevangen wordt. Gevangen in je eigen lichaam. Want heel ver weg, heel diep zit toch nog die lieve jongen, die verlangt om gelukkig te zijn. Gelukkig zijn is soms heel simpel. Iets wat je ook goed kan aangeven. Een gelukkig moment is als je bij mij op de bank mag zitten. Kijkend naar een film, die jij hebt uitgekozen. Er hapjes op tafel staan en jou frisdrank in een glas. En je hoeft even helemaal niemand te beschermen. Want hier ben je veilig en hier zijn er geen anderen die je kunnen beïnvloeden. Maar dit is maar even. En zelfs op dat moment gaat het fout. Want door de moderne wereld met mobieltjes, wordt je geraakt, ook bij mij in huis. Dus is er weer paniek en ga je weer in de overlevingsmodus staan.

Het vervelende is dan dat er moeilijker een gesprek gevoerd kan worden. Je sluit je af. En de angst slaat weer toe. Om jezelf te beschermen ga je dus weer een agressieve houding aannemen.
Wat zou je graag willen dat de kwade persoon verdween, dat je nooit meer bang hoefde te zijn. Maar je hebt moeite om mensen te vertrouwen. Want je ziet de oplossingen niet en begrijpt ze nog minder.
Je hebt zelfs liedjes gevonden, die dit gevoel van jou verwoorden. Gevangen in een kooi. Met je handen om de spijlen, kijk je me verdrietig aan. En je wilt zo graag je best doen.

Als ik een wens mocht doen, zou ik wensen dat die kooi verdween. Dat ik je echt kon gaan helpen en niet alleen maar steeds de brandjes blussen. Maar om dat vertrouwen te krijgen, zullen er waarschijnlijk nog heel wat jaren voorbij gaan. Of we de tijd krijgen?? Niemand weet het......