AFSCHEID CLOUSSEAU

De pastoor zit tegen over mij aan mijn bureau. Samen bedenken wij hoe we nu verder moeten. Onze Jan is overleden. Wij hebben de verantwoording op ons genomen om een waardig afscheid te regelen. Maar nu waren we samen, met de begrafenisondernemer bezig om iets te bedenken voor een herdenkingsdienst. Niet te veel over het geloof, want daar had Jan niet veel mee. De Pastoor  geeft aan om iets over zijn leven te zeggen.

Zelf ben ik niet zo'n held om op zulke momenten iets te zeggen. "Wat voor muziek gaan we draaien?" vraagt de pastoor.  Dat vind ik moeilijk, want we hebben geen flauw idee waar Jan zijn voorkeur naar uitging. Aangezien het ook geen echte kerkdienst zou worden was kerkmuziek ook niet een optie.

De pastoor geeft aan dat hij nog wel passende liedjes heeft en hij zal wel wat regelen met de begrafenisondernemer.

Terwijl we in een kapelletje van de de begrafenisondernemer staan, rondom de gesloten kist, waarin Jan ligt , doet de pastoor een stukje over Jan zijn leven. Aansluitend geeft hij aan dat er nu een liedje van Clousseau zal komen. Ik veer op. Als trouwe fan van Clousseau, ben ik benieuwd welk liedje dat zal zijn. Ik ken ze allemaal uit mijn hoofd.

Behalve deze. Nooit van gehoord, maar o zo mooi. De tranen lopen over mijn wangen.

Jaren heb ik gezocht naar een cd van hen, waar dit liedje opstond. Hoe toepasselijk...
Toen mijn moeder overleed werd er een kerkdienst gehouden, waarin natuurlijk geen ruimte was voor dit liedje. Maar samen met mijn vader hebben we, vlak voor haar heengaan, geluisterd naar het liedje: Afscheid , op YouTube van Clousseau met de mobiel in mijn hand. Samen hebben we gehuild om het verlies wat veel te snel ging komen.

Het liedje heeft voor mij een hele belangrijke betekenis gekregen. In de auto draai ik het vaak. Dan krijg je weer het gevoel van gemis. Het verdriet steekt de kop weer op.

Dan krijgt één van de begeleiders te maken met een afschuwelijke lijdensweg. Haar vader zou het niet lang meer maken. Toch gingen er nog een aantal maanden overheen. Ik besef me dat in onze situatie, waar alles zo plotseling ging, nauwelijks tijd was om afscheid te nemen.

Zij hadden een aantal maanden. Of dat beter is weet ik niet, gelukkig kunnen we dat zelf niet bepalen. Maar zij hadden bij elke gebeurtenis steeds weer een moment dat dit de laatste keer zou zijn. De laatste keer samen een verjaardag vieren, de laatste keer samen een weekendje weg etc etc.

Dat hebben wij niet gekend. Maar eigenlijk kom je weer in eenzelfde situatie terecht, nadat iemand is heen gegaan. Want nu zeg je: de eerste kerst zonder, en de eerste verjaardag zonder......

Ik zit in de aula, om aanwezig te zijn bij het afscheid van haar vader. Ze hebben veel mensen om zich heen. Familie, vrienden en bekenden. Dat doet goed. Weet ik uit ervaring. Terwijl ik zit te wachten bedenk ik mij dat we ook al vaak gedacht hebben hier te komen, om afscheid te nemen van één van onze zorgvragers. Dat is ons nog bespaard gebleven. Mijn gedachten gaan uit naar een angst die ik wel eens heb, wat als Nico komt te overlijden?

Ik kijk rond en bedenk me wat we dan zouden doen. Wat ik zeker weet is dat we beiden uitgestrooid willen worden over zee. Daar waar we veel gelukkige momenten hebben gehad en nog hopen te hebben........
Wat voor muziek zou ik dan draaien? Er schiet me maar één liedje te binnen.

De dienst begint en de persoon achter de microfoon maakt een laatste groet naar haar vader. Dan komt het moment dat er een liedje wordt gedraaid. Het is stil in de aula. De man knikt naar een van zijn mensen dat het liedje kan beginnen.
Bij de eerste toon weet ik het al. Dat is het liedje, waar ik het ook steeds over heb. Ik schiet vol en leef mee met haar en haar familie. Die nu een moeilijke periode ingaan met de feestdagen voor de deur. De eerste keer zonder is begonnen....................
Sterkte!

Alles is voorgoed gedaan
Als jij er klaar voor bent
'k Heb aan je zijde gestaan
Mijn God, ik heb je graag gekend

Ik blijf nu hier jij gaat naar daar
En daar is niet zover van hier
We spreken af, ik weet niet waar
En daar ontmoeten we elkaar

Zonder jou tikt de klok even snel
Maar de tijden veranderen wel
Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan
Weet dat je in m'n hart altijd blijft voortbestaan

Slaap zacht, je hebt het verdiend
Je vocht tot aan je laatste zucht
En ga, ga nu m'n vriend
En droom voor eeuwig opgelucht

Net zoals vroeger kom je wel terecht
Ik weet je vindt een thuis heel gauw
En ik herhaal wat jij me ooit hebt gezegd
In m'n hart blijf ik je trouw

Zonder jou tikt de klok even snel
Maar de tijden veranderen wel
Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan
Weet dat je in m'n hart altijd blijft voortbestaan

En ik weet ik zou dankbaar moeten zijn
Maar precies daarom doet het zo'n pijn