JUMBO VERSUS ALBERT HEIJN

Boodschappen doen is niet mijn hobby. Ik ben geen koopjes jager, want daar heb ik geen tijd voor. Een paar huizen verderop zit bij ons een Jumbo. Lekker makkelijk dus. Toch brengt dit ons in de problemen.

Ik ben in de woning begonnen, en dan is het logisch dat je boodschappen gaat doen, waar je zelf het meest komt. Als je dat ca anderhalf jaar doet, dan zijn de zorgvragers er aan gewend. Dus hun voorkeur gaat uit naar de Jumbo, inmiddels zes jaar. Dat gaat zo ver dat nieuwe begeleiding steeds te horen krijgen: " Ja maar, Alida koopt altijd dat, en dat is veel lekkerder."  Erg lastig voor de begeleiding, want dit gaat niet alleen om de boodschappen, maar om alles. Alida doet het zo en Alida vindt dit niet goed, want zij doet het anders. Frustrerend. Maar heeft alles te maken met vertrouwen.

Nu is een paar jaar geleden de Jumbo verbouwd. Dat zou een verbetering moeten zijn. Maar helaas sinds de verbouwing zijn er vele schappen leeg. Vele goedkope merken zijn verdwenen en vervangen door duurdere. Nu is dat een feit, maar niets is erger als je niet kan krijgen wat je wilt kopen.

Ik was al eens gebeld door Albert Heijn. Bij hen is het mogelijk om thuis te laten bezorgen. Dat is erg verleidelijk. Want je hoeft dan minder te sjouwen, met je boodschappen. Maar die ommezwaai, hoe gaan de zorgvragers er op reageren??

Nu hebben we wekelijks, soms dagelijks te maken dat we ook met iets anders thuis komen, omdat het normale niet voorradig was. Ook dat geeft problemen. Want ze eten met de ogen, en alles smaakt anders. Als we dan een nieuw product in een oude verpakking doen is er niets aan de hand. Om te testen is dat leuk, maar dit is niet vol te houden in het dagelijks werken. Ik heb ook niet het vertrouwen dat we bij de Jumbo verse producten gaan krijgen, als zij de boodschappenlijst gaan samenstellen. Want hoe vaak moeten we niet iets ruilen omdat het voor de houdbaarheidsdatum al bedorven is. En dan moeten we ook de boodschappen zelf nog ophalen.

Dus hebben we de ommezwaai gemaakt. We krijgen nu elke donderdag de weekboodschappen. Met een extra voorraad, in een afgesloten kast. Zo kunnen we voorkomen dat we plotseling iets niet hebben. Dat dit moeilijk zou worden wisten we. Maar daar moeten we nu even doorheen. Dus elke dag zitten we de maaltijden de hemel in te prijzen. Hoe lekker het wel niet is.

Ons grootste geluk is , dat ze honger hebben en bijna geen mogelijkheid om vervangend voedsel te kopen. Dus maakt honger rauwe bonen zoet.  Kwestie van tijd........