CADEAUMAAND DECEMBER

De cadeaumaand is weer aangebroken. Sinterklaas is weer naar huis en nu zijn we allemaal in de ban van de kerstman. Wij thuis vierden sinterklaas en kregen met de kerst alleen een leesboek van de zondagsschool. Ik keek daar erg naar uit, want dan kon ik dat boek lezen in de kerstvakantie.

Onze zorggroep viert geen sinterklaas. Alhoewel de goedheiligman, gisteren, wel langs is geweest om hen pepernoten te brengen. Maar ze zijn inmiddels helemaal in de ban van kerstcadeautjes. Ik wordt bestookt met vragen als: Wanneer begint de kerstvakantie? Wanneer gaan we kerstinkopen doen? Wanneer krijgen we ons kerstgeld? Wanneer gaan we de cadeautjes uitpakken? Hoe gaan we dat doen en wie zijn er van de begeleiders bij ons? Wat wil jij hebben en kan je een verlanglijstje maken? Krijgen we dan ook iets lekkers? Ga zo maar door.

Het is druk in hun hoofd en de spanning stijgt. Maar het is een hele andere spanning als wij vroeger hadden. Wij vonden het spannend omdat je niet wist wat je ging krijgen. In de loop van de jaren zijn zij het feest anders gaan benaderen. Eerst kregen ze kerstgeld van de bewindvoerder en aangezien het gezin bestond uit vijf personen, werd het kerstgeld gedeeld door vijf. Ieder kocht dan voor een vijfde deel cadeautjes voor de anderen en een deel was voor hen zelf en kochten ze een eigen cadeautje.

Ze konden daar niet goed mee omgaan, want daardoor kreeg je kleine pakjes. Voor zichzelf konden ze dan ook niet echt kopen wat ze wilden. Ook viel het dan vaak tegen wat ze moesten kopen voor een ander, want zelf iets bedenken voor een ander is heel moeilijk. Dus hadden ze er over nagedacht en familieberaad gehouden. Vanaf dat moment kocht ieder voor zich zijn eigen cadeautjes. Voor de anderen kochten ze iets heel kleins, als aardigheidje.

Dat bevalt veel beter, want ten eerste krijg je altijd wat jij zelf leuk vindt, en je kunt dan ook iets uitzoeken wat duurder is. Jij zou dan kunnen zeggen, maar dat is dan toch niet meer spannend?  Bij hen is "spannend" iets heel anders dan bij ons en ik moet toegeven dat dit ook iets heeft. Want ze ervaren wel degelijk spanning.

Zij gaan op pakjesavond dobbelen. Degene die een zes gooit mag een cadeautje pakken. Omdat ze zelf wel weten wat ze krijgen, maar vaak niet wat de ander heeft gekocht, pakken ze dus, heel spannend, een onbekend cadeau. Dat is zo spannend voor hen, want nu krijgt iemand iets waarvan zij niet weten wat er in zit. Dat is hun spanning. En in plaats dat je als eerste je eigen cadeau wil hebben om te weten wat er inzit, pak je iets voor een ander. Ik vind het zo gek nog niet.