donderdag 13 juli 2017

GEWAARBORGDE HULP

Ik word gebeld door een mentor van een zorgvrager, die bij ons woont. Ze heeft geprobeerd te bellen met het zorgkantoor, om een afspraak te maken voor een huisbezoek. Als reactie krijgt ze van het zorgkantoor te horen dat zij niet geregistreerd staat om een gesprek te mogen voeren. Ze staan haar gewoon niet te woord.

Ik had onlangs een vergelijkbare ervaring, waar het zorgkantoor aangaf alleen wat te kunnen betekenden voor een zorgvrager als er een gewaarborgde hulp is benoemd. Onze zorgvragers hebben allemaal een bewindvoerder en een mentor die zijn aangewezen door de rechter. Dat noemen ze wettelijke vertegenwoordigers.

Wat is hier aan de hand? Ongeveer vanaf begin juni, bereiken ons berichten dat de zorgkantoren een gewaarborgde hulp eisen om iets te regelen voor de zorgvrager. Wat is een gewaarborgde hulp? Het zorgkantoor verwijst naar de wetgeving. In de wet Regeling Langdurige Zorg wordt gesproken over een gewaarborgde hulp, maar de zorgkantoren geven daar een eigen invulling aan. Deze wet dateert van 1 januari 2015. In artikel 5.6 staat: Tenzij de verzekerde ( lees zorgvrager ) beschikt over gewaarborgde hulp, wordt een persoonsgebonden budget niet verleend aan een zorgvrager die krachtens zijn indicatiebesluit is aangewezen op bepaalde zorgprofielen. Onze zorgvragers vallen daar dus onder. 

Ik ben er altijd van uit gegaan dat een mentor die is benoemd door de rechter een gewaarborgde hulp is. Eén rechter heeft in zijn uitspraak zelfs benoemd dat het haar taak is om toe te zien dat de zorg die in het zorgplan is opgenomen ook wordt verleend. In de genoemde wet wordt geen uitleg gegeven wat een gewaarborgde hulp is en wat de taken zijn. De bewindvoerder heeft sinds 2015 nauwelijks meer te maken met het PGB want dat loopt via de SVB.

De zorgkantoren komen met een eigen uitleg omtrent gewaarborgde hulp. Daarin verschilt het ook nog per zorgkantoor. Er staat niet in de wet hoeveel zorgvragers een gewaarborgde hulp mag hebben. De zorgkantoren hebben ook hier zelf een aantal aan verbonden. Bij de een zijn het drie zorgvragers, bij de ander tien. Daarnaast geven ze aan dat gewaarborgde hulp regelt dat de zorgvrager de zorg krijgt die er nodig is. Zij ondersteunen bij het beheren van het PGB. Houden in de gaten dat het PGB goed wordt besteed. Ze moeten bij het bewust-keuze gesprek en bij het huisbezoek aanwezig zijn.

Overkoepelende organisaties van de bewindvoerders vinden dat het niet hun taak is om toe te zien of de zorg wordt geleverd die nodig is.  De mentoren vinden dat zij de aangewezen personen zijn, maar ze mogen er maar drie vertegenwoordigen. Hiermee wordt hun taak ondermijnd.

Voor 80% van de zorgvragers is dit geen probleem. Zij hebben familie om zich heen en een sociaal netwerk. Dus die kunnen altijd wel iemand vragen om gewaarborgde hulp te worden. Echter ook hier ontstaan problemen. Iemand die alleen af en toe hulp nodig heeft bij het voeren van een telefoongesprek, raakt haar zelfredzaamheid kwijt op het moment dat er een gewaarborgde hulp wordt geregistreerd. Vanaf dat moment mag de zorgvrager niet meer zelf handelen.

Voor 20% waar onze zorgvragers onder vallen zijn er wel problemen. Onze zorgvragers hebben geen familie om zich heen en al helemaal geen sociaal netwerk.  Ze hebben daardoor een bewindvoerder en mentor als wettelijke vertegenwoordigers. Maar de bewindvoerders willen niet en de mentoren kunnen niet, want alleen wij al hebben zes zorgvragers. Dat betekent minimaal twee gewaarborgde hulpen. Als zorgverleners kunnen we dus eigenlijk geen zorgvrager opnemen in onze groep, omdat er geen gewaarborgde hulp aangewezen kan worden. Hij heeft toch helemaal niemand om zich heen. Alleen de GGZ waar hij is opgenomen in een crisisafdeling, en waar hij een heel duur bed bezet houdt. Niemand onderneemt iets en hij zit er al acht maanden. ( kijk eens wat dat kost)

Hij zit dus de hele dagen alleen, op een gesloten afdeling, waar hij niet thuis hoort. Dat kan toch niet? Terwijl wij een leeg bed hebben en hij bij ons past. Het zorgkantoor geeft aan dat er alleen iets geregeld kan worden als er een gewaarborgde hulp is geregistreerd. Ik vraag nog of er een lijst is van mensen, waaruit we kunnen kiezen. Maar er is geen lijst. Er worden ook geen eisen gesteld aan een gewaarborgde hulp. Dus pluk maar iemand van de straat en laat het formulier maar ondertekenen. Gelukkig hebben wij mensen om ons heen die de jongen deze plek gunnen en we hebben dus een gewaarborgde hulp gevonden, met veel ervaring in groepen zoals de onze.

Maar waar gaat het nu eigenlijk over? Het gaat allemaal om geld, er wordt niet gekeken naar de zorgvrager, maar naar de geldstroom. Men denkt hiermee dat het PGB fraudebestendiger gaat worden. Zeker als in de toekomst de gewaarborgde hulp aansprakelijk gesteld kan worden als het geld niet goed besteed wordt. 

Ik ben van mening dat, zodra dat wordt ingevoerd, er niemand meer een gewaarborgde hulp wil zijn, voor onze zorgvragers zonder familie en sociaal netwerk. Want als gewaarborgde hulp kan je niet dag en nacht naast de zorgvrager zitten om te controleren of ze de hulp wel krijgen die is afgesproken.

Er kan maar één aansprakelijk gesteld worden, degene die de zorg verleent. In ons geval ben ik dat als zorgondernemer. Ik heb de verantwoording om te zorgen dat we de zorg leveren die is afgesproken.

Als ik het zorgkantoor hierover bel en aangeef dat op het moment dat de gewaarborgde hulp aansprakelijk wordt gesteld, ik onmiddellijk een verklaring zal opstellen dat de persoon in kwestie niet aansprakelijk kan worden gehouden voor de zorg die wij leveren geeft het zorgkantoor aan dat dat een goede oplossing is. Ik heb het zelfs nu al in de contracten staan, dat als achteraf blijkt dat iets is verkeerd gegaan, waardoor er terugbetaald moet worden dat de Pioenroos hiervoor zorg draagt. Ik vind het een schande dat mensen de hulp niet krijgen waar ze recht op hebben, omdat de zogenaamde zorgondernemers er met het geld vandoor gaan. Nog erger is dat dan de zorgvragers/budgethouders aansprakelijk zijn, op dit moment, en het geld moeten terugbetalen. 

Voor mij lijkt de huidige oplossingen die bedacht worden in Den Haag, fraudegevoeliger zal worden, met een gewaarborgde hulp die zomaar van de straat geplukt is.

Nog vreemder vind ik het feit dat dit op dit moment door het hele land speelt en dat er in de media nauwelijks aandacht voor is. Maar ja, onze zorgvragers vallen maar in de 20% categorie, dus waarom zou er hiervoor aandacht zijn??????????????





Geen opmerkingen:

Een reactie posten