DE WERELD OP ZIJN KOP

 Ik kijk naar buiten. Wat een mooie heldere blauwe lucht. Zo achter het glas lijkt het wel zomer. Maar we hebben net de winter gehad. Buiten fluiten de vogeltjes. Er worden alweer nestjes gemaakt. Veel te vroeg natuurlijk, want in mei leggen alle vogeltjes een ei. Of de vogels weten niet meer in welke maand we zitten, of de natuur weet niet meer hoe de winter eruit ziet, laat staan de lente. De wereld op zijn kop.

Het weer trekt me naar buiten. Ik bedenk voor mezelf dat ik wel even boodschappen kan gaan doen. Gewoon om er even uit te zijn. Toch is dat de wereld op zijn kop. Daar waar ik normaal niet veel zin heb om boodschappen te doen, ga ik nu wel naar buiten. Zou dat komen omdat het bijna niet meer mag. Ik zeg bewust bijna. Wij leven in een land die het landbeleid nog niet zo op slot heeft dat het verboden is om op straat te komen tenzij.......

Maar alles wat verboden is is leuk. Kijk maar hoeveel mensen naar het strand gaan of boswandelingen maken. Kijk maar naar de jongeren die samenscholen. Normaliter zitten ze toch thuis op de zolder achter hun laptop? Nee nu niet. Nu lekker naar buiten.

Als ik bij de supermarkt kom loop ik naar de winkelwagentjes. Ik zoek in mijn zak een muntje. Terwijl ik het muntje in de gleuf steek roept dat onmiddellijk een vraag op.
Wie heeft hiervoor deze winkelwagen aangeraakt??   Was die besmet??
Ik trek de wagen uit de rij en zie een bonnetje in de kar liggen. Normaliter zou ik het bonnetje er even uithalen, want ik sta naast de prullenbak. Maar ja? Wie heeft daar aangezeten??

Terwijl ik naar de ingang loop komt er een mevrouw die onmiddellijk wegschiet.  Zou die nou denken dat ik besmet ben??
Op de deur staat een protocol. Betalen met de pin, geen handen schudden, 1,5 m afstand houden......
Ik vergeet naar de producten te kijken, zo druk heb ik het, met te kijken of ik me kan houden aan die regeltjes.

Ik pak iets beet....... denk na...... leg het weer terug.........bedenk me dan dat ik het heb aangeraakt. Misschien denkt die persoon, die nou staat te kijken wat ik doe, wel dat ik besmet ben........
Ineens is het boodschappen doen helemaal niet meer leuk. Ik durf niets meer aan te raken.
Bij de kassa krijgen we nog net geen ruzie. Daar waar de één netjes op een anderhalve meter afstand houdt, denkt de ander: hé daar is een gaatje daar kan ik gaan staan. Gevolg.... de één die gromt en de ander biedt zijn verontschuldigingen aan. Pffffffffffffff..............dat ging net goed zeg.
Bij de kassa hangt een bordje dat er niet meer met contant geld betaald mag worden. Voor mij geen probleem, want ik heb een bankpas.

Ik rijd weer terug. Zak in een stoel en denk na. Ondanks het mooie weer, de heldere zon en de fluitende vogeltjes staat de wereld op z'n kop. Dit is zó beangstigend. Waar gaat dit naar toe????

Terwijl ik zit komt Xander naar me toe. De schouders laag hangend, zwarte ogen en eigenlijk radeloos. "Ik wou dat die rot ziekte naar een ander land vertrok."

Een jongen met een verstandelijke beperking. Wat snapt hij er nou van?
Heeft niet in de gaten dat ons wereldje niet de enige is met die Corona virus.
Hij begrijpt niet dat er met zijn verjaardag geen bezoek mag komen.
Waarom zitten de restaurants dicht, want wat moeten we eten op zijn verjaardag??
Waarom mag ik niet een bankpas, zodat ik gewoon kan betalen?
Er zijn zoveel mensen die geen bankpas mogen hebben en nu in de problemen komen.

De wereld op zijn kop, en dat zal nog wel even duren.......................

SLAPEND RIJK WORDEN ?????????

Pioenroos is een kleinschalig wooninitiatief, gevestigd in Bergen L, waar zes mensen wonen met een verstandelijke beperking.  Volg jij een opleiding in de maatschappelijke zorg niveau 4 of sph en ben je op zoek naar een bijbaantje dan kunnen wij iets voor jou betekenen.

De slaapdiensten beginnen om 23.00 uur en eindigen op 8.00 uur. Er worden conform de gehandicapten cao 4,5 uur uitbetaald en een kilometervergoeding woon-werk verkeer.
Hebben we jouw interesse gewekt kijk dan voor meer informatie op onze website https://depioenroosbv.com

We nodigen je uit om een kennisafspraak te maken. Je kunt ons bereiken op telefoonnummer 0485-340195. Of mail ons pioenroosas@live.nl.

ZOMER EN WINTERTIJD

We zitten aan tafel. Voor het avondeten. In de pannen zie je de damp omhoog stijgen. Jeroen staart naar de damp en zijn ogen volgen de stijgende lijn. Tot de damp hoog in de nok van het dak onzichtbaar wordt. Terwijl zijn aandacht daarop gevestigd is, zitten wij te keuvelen. Het is vandaag de dag dat de klok in de nacht wordt teruggezet naar de wintertijd. Jeroen vangt er iets van op en luistert mee.

'Wat gebeurt er dan vannacht ?' wil hij weten.
'Dan wordt de klok een uur teruggedraaid en kan jij een uurtje langer slapen.'
Terwijl wij verder keuvelen zie je dat Jeroen de informatie, die we net hebben gegeven, verwerkt.

Hij valt ons in de rede, want hij heeft iets dringend te vragen.
'Betekent dat nu ook, dat ik maandag ook een uur langer moet werken op de dagbesteding?'
Het is duidelijk dat hij het niet goed begrijpt, of wij hebben het onbegrijpelijk uitgelegd. Het kan natuurlijk ook allebei.
'Omdat we terug moeten naar de wintertijd moeten we vannacht om 3:00 uur de klokken een uur terug te zetten, naar 2:00 uur. Dus alleen vannacht komt er een uurtje bij, en kan jij lekker langer slapen'

Als Jeroen de volgende dag opstaat en naar beneden komt ben ik net bezig om de klokken te verzetten. Want we gaan natuurlijk niet om 3:00 uur uit bed om de klokken te verzetten. De klokken hangen op een voor mij onbereikbare hoogte. Wil ik die verzetten heb ik echt een keukentrap nodig.
'Dat is handig dat jij net beneden komt' zeg ik
Jeroen kijkt me vragend aan.
'Kan jij die klok even van de muur halen?'
Jeroen is lang en kan zonder trap bij de klok. Ik pakt het van hem over en verzet de tijd. Ik geef de klok terug aan Jeroen. Vol trots hangt hij het weer aan de muur. Hij kan iets wat ik niet kan. Snel loopt hij naar de andere klok, want daar heb ik zijn hulp ook nodig. Ik verzet de tijd en hij hang de klok weer op. Het moet wel pietje precies, want de klok moet wel recht hangen. En het ovalen ring moet wel precies in het midden hangen. En bij deze klok zit ook nog een sierketting, die dertig centimeter hoger hangt. Ook die haak moet precies recht hangen. Na circa tien minuten is hij klaar met de laatste klok.

Samen maken we ons ontbijt klaar. Als we aan tafel zitten komt het gesprek op de afgelopen nacht.
'Hoe laat was jij wakker Jeroen?' 
'Eh...... fout' zegt Jeroen. Ik weet wél hoe laat ik op mijn mobieltje heb gekeken.
Ja, daar heeft hij gelijk, want je wordt wakker en daarna moet hij zijn telefoon pakken om te kijken hoe laat het op dat moment is. De vraag moet dus anders gesteld worden. Nieuwe poging.
'Hoe laat keek jij op jouw mobiel?'
Jeroen begint na te denken.....'dat was om nul,.. 6,... met twee rondjes ernaast,.... en dan een twee....en een vier ..... dus vierentwintig (06:24 uur)  en terwijl hij het zegt tekent hij met zijn vinger de getallen in de lucht.
'En moest jij toen naar de wc boven?'vraag ik. Jeroen knikt nee.
'O ben je dan beneden naar de wc geweest? vraag ik. Jeroen knikt weer nee.
Ik denk na over de vraagstelling, wat zeg ik nu steeds verkeerd. Want als hij wakker wordt dan moet hij naar de wc. We hadden gisteren afgesproken dat hij dan beter boven naar de wc kan gaan, om tijd te sparen en ervoor te zorgen dat hij dan niet te wakker wordt om vervolgens niet meer te kunnen slapen. Jeroen lacht.....'Ik ben helemaal niet naar de wc geweest.'
Ja dat kan ook nog. Vragen stellen aan een autist is nog niet zo makkelijk.

'En is dat nu de wintertijd of de zomertijd?' vraag ik, om te checken of hij het begrijpt.
'Zomertijd natuurlijk' zegt Jeroen 'Ik heb mijn mobieltje nog niet verzet.'
Ik glimlach en geef aan dat dat niet nodig is omdat de satelliet dat doet.

'Satelliet................ ?  Hij kijkt me vragend aan..................
'Is er dan vannacht iemand met een spaceshuttle naar boven gegaan om daar de klok te verzetten........?

DE VLIEGEN

 Pets....... Met een ferme klap geeft Jeroen de vlieg een klap met de vliegenmepper. Hij raakt geïrriteerd door al die vliegen die met dit warme weer de huizen binnen komen. Pets.... weer eentje dood. 

Hij loopt naar het aanrechtblad en slaat de vlieg in de gootsteen. 

Pets.... Weer één.

Ik ben aan het koken en kijk op een afstandje toe wat hij aan het doen is. Jeroen zijn gezicht staat gespannen. Want hij wil niet mis slaan. Ik hoor het water uit de kraan lopen. Ervan uitgaande dat hij de vliegen doorspoelt kijk ik even niet..............

Ik hoor de kraan nog steeds lopen. Ik kijk om. Jeroen staat voorover gebogen kijkend in de spoelbak. Deze loopt bijna over. Ik zie dat hij steeds kijkt van de kraan naar de plas. 'Wat ben je aan het doen?' vraag ik verbaasd.

Terwijl Jeroen met de mepper in het water roert zegt hij: 'Ik geef de vliegen gratis zwemles.'

BREAKING NEWS

Hierbij lanceren we ons logo. Sociaal ondernemerschap is een mooi goed. Zeker als je mensen met een beperking de mogelijkheid biedt hun steentje aan de maatschappij bij te dragen. Een metamorfose, van een commercieel bedrijf naar een zinvolle dagbesteding. De komende weken laten we zien wat we in huis hebben.

GELUKKIG NIEUWJAAR EN MIJN GOEDE VOORNEMENS ZIJN..............

Ik wens iedereen een bevlogen, gezond, liefdevol, harmonieus en creatief jaar toe. Ik hoop dat alle dromen bewaarheid worden. Daar ben je zelf bij en zal je alles uit de kast moeten halen om het te bereiken. Blijf niet met je rug naar de toekomst staan, maar laat het verleden met rust. Draai je om en kijk de toekomst in de ogen.


Om met de tekst van Volumia te spreken:
Er is altijd een weg, altijd een licht,
veeg de tranen nu uit je gezicht,
want er komt een moment dat het geluk voor je staat
Hou nog even vol als het niet gaat
het komt eraan..................................

Maak goede voornemens. Ik wil behalve, nog 20 kilo afvallen, een droom verwezenlijken en ik ben er vandaag mee begonnen: Het schrijven van mijn tweede boek. In mijn eerste boek: DE BRUG, stel ik bijzondere mensen aan jullie voor. Het tweede boek geeft een kijkje in de keuken. Wat doen we eigenlijk, waarom en waarvoor. Hiermee hoopt ik dat de brug makkelijker te belopen is om van de ene kant naar de andere te gaan. Ik hoop op een ontmoeting met elkaar, dat we elkaar begrijpen en samen op weg gaan.

De eerste letters staan op papier.................................

Om met Volumia af te sluiten:  Als het geluk je plots verrast, denk dan niet na maar grijp het vast.