ZOMER EN WINTERTIJD

We zitten aan tafel. Voor het avondeten. In de pannen zie je de damp omhoog stijgen. Jeroen staart naar de damp en zijn ogen volgen de stijgende lijn. Tot de damp hoog in de nok van het dak onzichtbaar wordt. Terwijl zijn aandacht daarop gevestigd is, zitten wij te keuvelen. Het is vandaag de dag dat de klok in de nacht wordt teruggezet naar de wintertijd. Jeroen vangt er iets van op en luistert mee.

'Wat gebeurt er dan vannacht ?' wil hij weten.
'Dan wordt de klok een uur teruggedraaid en kan jij een uurtje langer slapen.'
Terwijl wij verder keuvelen zie je dat Jeroen de informatie, die we net hebben gegeven, verwerkt.

Hij valt ons in de rede, want hij heeft iets dringend te vragen.
'Betekent dat nu ook, dat ik maandag ook een uur langer moet werken op de dagbesteding?'
Het is duidelijk dat hij het niet goed begrijpt, of wij hebben het onbegrijpelijk uitgelegd. Het kan natuurlijk ook allebei.
'Omdat we terug moeten naar de wintertijd moeten we vannacht om 3:00 uur de klokken een uur terug te zetten, naar 2:00 uur. Dus alleen vannacht komt er een uurtje bij, en kan jij lekker langer slapen'

Als Jeroen de volgende dag opstaat en naar beneden komt ben ik net bezig om de klokken te verzetten. Want we gaan natuurlijk niet om 3:00 uur uit bed om de klokken te verzetten. De klokken hangen op een voor mij onbereikbare hoogte. Wil ik die verzetten heb ik echt een keukentrap nodig.
'Dat is handig dat jij net beneden komt' zeg ik
Jeroen kijkt me vragend aan.
'Kan jij die klok even van de muur halen?'
Jeroen is lang en kan zonder trap bij de klok. Ik pakt het van hem over en verzet de tijd. Ik geef de klok terug aan Jeroen. Vol trots hangt hij het weer aan de muur. Hij kan iets wat ik niet kan. Snel loopt hij naar de andere klok, want daar heb ik zijn hulp ook nodig. Ik verzet de tijd en hij hang de klok weer op. Het moet wel pietje precies, want de klok moet wel recht hangen. En het ovalen ring moet wel precies in het midden hangen. En bij deze klok zit ook nog een sierketting, die dertig centimeter hoger hangt. Ook die haak moet precies recht hangen. Na circa tien minuten is hij klaar met de laatste klok.

Samen maken we ons ontbijt klaar. Als we aan tafel zitten komt het gesprek op de afgelopen nacht.
'Hoe laat was jij wakker Jeroen?' 
'Eh...... fout' zegt Jeroen. Ik weet wél hoe laat ik op mijn mobieltje heb gekeken.
Ja, daar heeft hij gelijk, want je wordt wakker en daarna moet hij zijn telefoon pakken om te kijken hoe laat het op dat moment is. De vraag moet dus anders gesteld worden. Nieuwe poging.
'Hoe laat keek jij op jouw mobiel?'
Jeroen begint na te denken.....'dat was om nul,.. 6,... met twee rondjes ernaast,.... en dan een twee....en een vier ..... dus vierentwintig (06:24 uur)  en terwijl hij het zegt tekent hij met zijn vinger de getallen in de lucht.
'En moest jij toen naar de wc boven?'vraag ik. Jeroen knikt nee.
'O ben je dan beneden naar de wc geweest? vraag ik. Jeroen knikt weer nee.
Ik denk na over de vraagstelling, wat zeg ik nu steeds verkeerd. Want als hij wakker wordt dan moet hij naar de wc. We hadden gisteren afgesproken dat hij dan beter boven naar de wc kan gaan, om tijd te sparen en ervoor te zorgen dat hij dan niet te wakker wordt om vervolgens niet meer te kunnen slapen. Jeroen lacht.....'Ik ben helemaal niet naar de wc geweest.'
Ja dat kan ook nog. Vragen stellen aan een autist is nog niet zo makkelijk.

'En is dat nu de wintertijd of de zomertijd?' vraag ik, om te checken of hij het begrijpt.
'Zomertijd natuurlijk' zegt Jeroen 'Ik heb mijn mobieltje nog niet verzet.'
Ik glimlach en geef aan dat dat niet nodig is omdat de satelliet dat doet.

'Satelliet................ ?  Hij kijkt me vragend aan..................
'Is er dan vannacht iemand met een spaceshuttle naar boven gegaan om daar de klok te verzetten........?