JARIG

Als kind kijk je reikhalzend uit naar je verjaardag. Je telt de dagen en de dag ervoor is al spanend. Nog één nachtje slapen en dan....................ben ik jarig. Als je groter wordt verandert dat.
Dan komt de tijd dat de verjaardag in een passend weekend wordt gevierd.

Ook herinner ik me dat ik moest assisteren bij de verjaardagsfeestje van mijn broertje. Mijn moeder kwam vanuit de winkel af en toe kijken of het goed ging. Maar op een dag had ik er genoeg van. De groep was druk en in mijn ogen vervelend. Mijn oplossing was om alle klokken een uurtje vooruit te zetten en ze doodleuk eerder naar huis te sturen.

Maar sommige kinderen hebben helemaal geen feestje. Mogen geen kinderen uitnodigen en krijgen zelfs geen kadootjes. Zo ging het ook bij onze zorgvragers. Toen wij in beeld kwamen, vroegen ze ons of we de verjaardagen konden organiseren. Ze droomden van een leuke verjaardag en het bijbehorende feestje.

Nu ervaren zij hetzelfde als wij vroeger. We maken samen leuke uitnodigingskaarten. Ze tellen al weken hun dagen af. Er is een feestelijk ontbijt en een dagje uit, en de jarige mag kiezen waarheen. Lekker eten, naar keuze en dan begint het feestje om 20.00 uur. We gaan zingen en hebben taart, cadeautjes en hapjes. Na afloop zie je de glunderende gezichten. Geweldig om te zien.

Maar ze hadden nog iets anders erbij bedacht. Om klokslag 00.00 uur gingen ze de jarige alvast feliciteren en een leuke dag toewensen. Ze zitten dan vanaf het warm eten al te kijken hoe laat ze mogen appen. Iedereen wil graag de eerste zijn.

Gisteren was ik aan de beurt. Zelf lig ik vaak eerder in bed, maar ook ik zat in afwachting van de appjes om 00.00 uur. De eerste kwam al ruim voor die tijd. Dan wordt de spanning te hoog en de angst om in slaap te vallen te groot. ( Heb ik ook hoor, want ik moet gewoon een wekker zetten om iemand op dat tijdstip te kunnen feliciteren)

Met de mobiel in mijn hand zit ik af te wachten tot het zover is. Ja, hoor de telefoon begint te trillen.
Dan gaat plotseling de telefoon. Ik kijk en zie de villa pioenroos in het scherm staan. Wie zou dat dan zijn?
Dit jaar meldde de zorgvrager, die niet kan appen zich met de telefoon. Ook om 00.00 uur. Ze wenst me al het goede en geeft aan dat ze niet te lang wil bellen, want de jongens willen appen. Hoe lief is dat. Voor het eerst in 20 jaar belt ze me, om mij te feliciteren.

Even waan ik me weer een meisje van 8, die blij is met alle felicitaties Hier kan geen cadeautje tegen op.