zondag 11 juni 2017

STA OP TEGEN PESTEN !!!!!


Vroeger verwarden ze pesten met grapjes. Ze dachten een grapje te maken, en lachten dan uitbundig. Maar ze waren aan het pesten. Waarschijnlijk omdat ze zelf gepest werden. Uit zelfbescherming werden de pesterijen uitgelegd als grapjes. Hen is nooit geleerd wat het verschil is tussen die twee.


Bij ons leerden ze dat wel. We deden voor wat een grapje is. Oefenden met hen zodat ze het grapje ook konden gebruiken. Ze werden hierdoor weerbaarder. Dat is mooi om te zien. Als je nu een grapje maakt, worden ze niet meer zo snel boos. Ze durven nu ook grapjes te maken en die zijn dan leuk. Samen kunnen we lachen en hebben we lol.

Toch is het niet altijd zo...................... 

Hij kwam bij me met de post. Zoals bijna alle dagen, dan bracht hij de enveloppen en namen we de post even door. Maakten afspraken wat we er mee gingen doen. Zo ook vandaag.

Hij geeft me een envelop en zegt: "Kijk hier maar eens naar."
Ik zie een vierkante envelop. Gestempeld in Den Bosch. Zijn naam is verkeerd geschreven en ook de postcode en huisnummer kloppen niet.  Een wonder dat het wel goed is bezorgd.

Ik open de envelop en haal er een kaart uit. Het is ogenschijnlijk een vrolijke, gekleurde felicitatie kaart. Van harte gefeliciteerd staat erop. Ik open de kaart en lees hardop voor wat er in staat.
: EERSTE PRIJS.

Oké, ik wist niet dat hij iets gewonnen had. Aan zijn gezicht af te lezen is hij geen winnaar: "Lees maar verder." zegt hij


Ik ga verder met de tekst en eerlijkheidshalve moet ik het wel drie keer lezen. Niet omdat het onleesbaar is, maar om de inhoud van de tekst. Ik kan gewoon niet geloven wat er staat. 
Er staat : VOOR HET LUISTE VERKE ( VARKEN) VAN HET DURP ( DORP)
Ik kijk hem verbaast aan. Kan het nog steeds niet geloven, maar dit is geen grapje. Dit is pesten. 
Wie doet nou zoiets. Hij weet het ook niet. Herkent het handschrift niet. Vanuit Den Bosch gestempeld geeft een groot gebied aan. We hebben geen idee.

De volgende dag komt hij op kantoor: "Weet je, ik ben niet de enigste die een kaart heeft gehad." Het blijkt dat er nog iemand in het dorp een dergelijke kaart heeft ontvangen.
Wie doet nou zoiets?????????????

Dit is geen grapje meer en zeker geen plagerijtje. Dit is gewoon ordinair pesten. Te laf om iemand in zijn gezicht te zeggen wat ze niet bevalt. Ik heb dit zo nog nooit meegemaakt. Het pesten gaat dus verder dan de sociale media.
Het kan gewoon via de post. Hoe ziek moet je zijn om zoiets te bedenken? Misschien zijn er in het dorp nog wel meer die zoiets hebben ontvangen? Misschien durven mensen hun huis niet meer uit, omdat ze niet weten wie dat heeft gedaan? Dit gaat niet over IS, maar dit gaat over gewone Nederlanders, wonend in een klein dorpje aan de grens.  

We moeten opstaan tegen pesten. Ook in het dorp.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten