zondag 30 juli 2017

STILTE VOOR DE STORM

Nog even een paar daagjes rust. Voordat het begint. Een paar daagjes, uitblussen, uitwaaien en uitrusten. Op de boot is het rustig en stil. Even weg van de hectiek en de drukte. We zitten in de stilte voor de storm.

Morgen gaat het team met vakantie, voor een welverdiende rust na een periode die zich kenmerkt door afscheid nemen en verwelkomen. Afscheid nemen van de vader, waar we in de loop der jaren ons aan gehecht hebben. Verwelkomen van een nieuwe jongen met  nieuwe uitdagingen.

Morgen om precies te zijn arriveren we om acht uur om voor de eerste drie weken niet meer weg te gaan. Vierentwintig uur zorg, drie weken lang.

Vakantie, onze zorgvragers hebben vakantie. Al weken zijn ze aan het aftellen. Kijken ze waar ze heen zullen gaan als er een uitje is. De laatste werkdag, dan moet er gevierd worden dat de vakantie begint. Met een hapje en een drankje en vooral de taart mag niet missen. De laatste dag, dan wordt alles opgeruimd en schoongemaakt, om de komende drie weken niet op de dagbesteding te komen.

Voor autisten is een vakantie vaak moeilijk. Want al doe je nog zo je best, het is anders. Het ritme is anders, de dagen vullen zich anders.  Maar na zoveel jaren is hier ook een ritme ingekomen. Want op de eerste dag gaan we met z'n allen om de tafel zitten. Dan hebben we een grote kalender met drie weken erop. Dan gaan we voor drie weken plannen wat we gaan doen. Ieder heeft zijn eigen inbreng. Ze mogen aangeven waar ze naar toe willen, als we met onze bus rond gaan reizen.

Als de kalender klaar is, is er weer rust voor hen. Want dan is het heel duidelijk wat er gaat gebeuren de komende weken. Nou maar hopen dat we het weer mee hebben.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten