DE 17e VAN DE 17e VAN DE 17e

Op een dag kwam hij naar me toe. "Weet je wat voor dag het volgende week woensdag is? " vroeg hij. Ik begreep de vraag niet, Dus ik haalde mijn schouders op. "Geen idee."

"Op die dag kennen wij elkaar negen jaar." zegt hij trots.

Ik sla aan het rekenen en begrijp niet hoe hij aan die datum komt. De jaren kloppen niet en eerlijk gezegd begrijp ik de datum ook niet. Ik zou het niet meer precies kunnen zeggen op wat voor dag ik zijn wereldje inliep. De dag zelf wel, een bang wezentje die zich schuil hield achter de bank en waarvan ik alleen de oogjes kon zien, met kruin.

" Hoe weet jij dat zo precies? " vraag ik nieuwsgierig. " Dat weet ik heel zeker, het staat zwart op wit." zegt hij overtuigend. " Oké, zwart op wit." herhaal ik. Ondertussen probeer ik me te herinneren of ik ooit iets zwart op wit heb gezet, samen met hem. 

"Ik kan het bewijzen, hoor." zegt hij overtuigend " Zal ik het morgen meebrengen? " 

"Lijkt me een goed plan." zeg ik.

De volgende dag komt hij met een grote map aanzetten. Hij bladert door de tabbladen en slaat een document open.  Het is zijn contract met de WSW, destijds om bij ons te mogen "werken". Daaronder staat zijn handtekening en de mijne.

"Kijk zegt hij daar staat de datum 17 april 2000." Trots kijkt hij me aan. De tijd voor die datum telt voor hem niet mee. " Volgend jaar is het tien jaar " zegt hij "Gaan we dat samen vieren? "

"Prima idee." zegt ik. 

Het jaar erop is het voor hem groot feest. Sindsdien heb ik het ook maar in mijn agenda staan, want die datum is heel belangrijk voor hem. Elk jaar weer.

Dit jaar was het wel een unicum. Op 17 april in het jaar 2017 kennen wij elkaar dus 17 jaar. 

Het was tweede paasdag en hij appte dat hij een verrassing voor me had. Wanneer ik het wilde ontvangen. Mijn antwoord was : Kom maar brengen.

Ca 5 minuten later stond hij voor de deur. Hij had samen met de begeleiding een mooie kaart gemaakt, met foto's van ons samen. Op naar de twintig zei hij vrolijk.